Groene, witte of zwarte thee, smaken verschillen. Je hebt vast al verschillende soorten thee gedronken. Maar wist jij dat alle thee van dezelfde struik afkomstig is? De theeplant Camellia Sinensis komt oorspronkelijk uit het zuiden van China. De theeblaadjes waar je jouw thee mee trekt, zijn dus eigenlijk hetzelfde. Wat is jouw ‘cup of tea’?
Van de theeplant worden groene, witte, gele, zwarte, oolong en pu’erh thee gemaakt. Alleen theeën die van de Camellia Sinensis worden gemaakt, zijn echte thee. De overige thee valt onder kruidenthee.
Zwarte en groene thee
Een groot verschil in kleur, zwart of groen. Maar hoe komt dat? Na het plukken
en drogen wordt zwarte thee geoxideerd. Dit zorgt voor een zwarte kleur en
specifieke sterke smaak. Denk hierbij aan de English breakfast en Earl
Grey thee. Groene thee wordt niet geoxideerd, daardoor blijft de groene
kleur van de plant behouden. Beide theesoorten zijn goed voor je gezondheid. Zowel
groene als zwarte thee verlagen de bloeddruk.
Witte en gele thee
Witte thee is de minst bewerkte thee. Het wordt getrokken van de eerste jonge
knoppen van de theeplant. Het is thee in zijn meest pure vorm en heeft een
subtiele, bloemige smaak. De thee dankt haar naam aan het zilver-wit laagje
dons dat vaak nog over de jonge scheuten groeit. Bij het drogen van de thee
wordt deze dons nog duidelijker zichtbaar. En hoe zit het met gele thee, heb
jij dat wel eens gedronken? Kleine kans, want het is zeer zeldzaam. Het wordt in
zeer kleine hoeveelheden geproduceerd. Gele thee is vergelijkbaar met groene
thee, maar bevat één extra stap in het productieproces. Het wordt onder een
vochtige doek op de droogoven verder gedroogd, ook wel ‘moist heating’ genoemd.
Oolong en Pu’erh thee
Oolong thee zit tussen groene en zwarte thee in. De thee wordt niet
volledig geoxideerd. Bij een lichte oxidatie smaakt de thee meer naar groene
thee. En andersom, een langere oxidatie zorg voor een sterkere smaak zoals
zwarte thee. Er is ook één soort gefermenteerde thee: pu’erh. Deze thee
doorloopt een speciaal rijpingsproces van minstens vijf jaar. Na oxidatie wordt
het blad vochtig gehouden. Door inwerking van externe bacteriën en gisten fermenteren
de theeblaadjes. Het wordt ook wel ‘aged’ thee genoemd. Pu’erh thee heeft een
diepe, aardse en rijke smaak.
Kruidenthee
Eigenlijk is kruidenthee helemaal geen thee, maar een aftreksel van kruiden
of planten in heet water. Anders dan echte thee, bevat kruidenthee geen
cafeïne. Kamillethee, zouthoutthee en rooibosthee
zijn voorbeelden van kruidenthee. Maar ook een heerlijke kop verse muntthee
valt onder deze categorie. Muntthee heeft allerlei goede eigenschappen: het
verbetert je alertheid, het vermindert stress en misselijkheid (handig bij
reisziekte!) en werkt slijmoplossend zodat je sneller van je verkoudheid af
bent. Gemberthee is ook een kruidenthee. Het zit boordevol antioxidanten, vitamines,
mineralen en essentiële oliën. Super gezond dus!
Matcha thee
Heb jij je al laten betoveren door de matcha-magie? Matcha is het Japanse woord
voor het proces van gemalen thee. Het is dé nieuwe superfood hype. Anders dan
bij thee waarbij je de blaadjes in heet water laat trekken, is Matcha een
verpulverde thee en daarmee de enige thee die je letterlijk opdrinkt. Matcha
wordt ook van de theeplant Camellia Sinensus gemaakt. De theeplant krijgt vlak
voor de oogst schaduw, wat de fotosynthese stopt en ervoor zorgt dat de plant
veel aminozuren behoudt. De smaak wordt daardoor minder bitter en lichtzoet, al
blijft de smaak erg intens. Matcha helpt je stressniveau te verlagen, het
stimuleert je leerprestaties, gaat ouderdomseffecten tegen, zorgt ervoor dat je
mentaal scherper bent en stimuleert de vetverbranding. En het zorgt er ook nog
eens voor dat onze huid in goed conditie blijft. Best wel heel erg gezond dus!
2 reacties op “Het verschil in type thee”
Leuk die info over thee. Ik ben in China op vakantie geweest naar een theeplantage en verwerkingsbedrijf en heb gezien hoe de blaadjes met de hand in een bloedhete grote koperen ronde bak werden gedroogd. Was erg sterke thee.
Verschillende onderzoeken tonen aan dat een veganistisch dieet het risico op diabetes type 2, een hoge bloeddruk, obesitas en ischemische hartziektes kan verlagen, al benadrukken de onderzoekers dat er nader onderzoek nodig is. Vergeleken met een vegetarisch dieet bevat een veganistisch dieet minder verzadigd vet en cholesterol, en meer vezels. Veganisten zijn over het algemeen slanker dan vegetariers, hebben een lagere bloeddruk, en verminderde kans op een hartziekte. Wel is er bij een veganistisch dieet een hoger risico op tekorten aan essentiele voedingsstoffen.