Het is soms lastig dat ik veel dingen vrijwillig niet eet en daardoor vaak dingen weiger of zelf meeneem. Vlaai op verjaardagen eet ik niet, lunchen buiten de deur is puzzelen met eten en naar mijn werk gaat altijd een hele dag voorraad mee (Ik heb er zelfs een aparte handtas voor..)
Je wordt soms ook weleens moe van al dat geweiger. Ik wil mensen echt niet beledigen want het ziet er allemaal superlekker uit en het smaakt zeker weten verrukkelijk. Maar IK wil het niet. Dus bij deze; Sorry, het ligt niet aan jullie lekkere eten, het ligt aan mijn keuze!
Maar door al dit geweiger viel het me dus op dat we een in een samenleving leven waarin we elkaar constant verleiden tot eten…en dan heb ik het niet over gezonde dingen. Je zult niemand snel horen zeggen; Kom, we maken een lekker bord met verse rauwe knabbelgroenten en een humus dip! Nee, meestal is het; Heb jij ook zin in iets zoets? Kom, we halen wat lekkers! Meestal is dit taart, een koek, warme choco met echte slagroom of iets dergelijks.
Het is ook zo gezellig en lekker! Dat klopt! En als dit een keer in de week gebeurt is dat natuurlijk helemaal niet erg. Maar het gebeurt zowat iedere dag bij velen. En ik denk dat het grootste deel zich niet realiseert hoeveel suiker (of verzadigde vetten) ze zo ongemerkt binnenkrijgen.
Misschien is het nog niet helemaal geaccepteerd dat je op zo’n uitgesproken manier kiest om anders te leven
Ik loop soms namelijk tegen vreemde blikken aan met mijn voedingssupplementen, spirulinaspul, hennepzaad, biologische paarse aardappelchips, rauwkostoverdosis, proteinepoeder, spinazieshakes, herbalife repen, hele pompoenen die ik meesleep naar het werk en dan heb ik het nog niet eens over mijn voorbereidingsprocedure voor een lange werkdag! Soms sta ik om 07.30 s’ochtends al te koken.
Tja, als je werkt van 10.00 tot 20.00 heb je wat meer nodig dan een speltboterhammetje… Daar kom ik de dag gewoon niet op rond. En bijna alles wat ik op mijn werk kan kopen past niet binnen mijn voedingspatroon. Dus…. Als ik dan een gewone maaltijd wil dan wordt het toch zelf koken!
Gelukkig wekt het soms wel de interesse van mijn omgeving
Mijn collega’s zijn altijd weer nieuwsgierig wat ik nu weer bij me heb, komen altijd even kijken in de bakjes en proeven mag altijd! 😉 Zelfs mijn ouders zijn er nu op aan het letten hoe en wat ze eten! En zij zijn toch echt nog van de aardappelen met veel jus en een flink stuk vlees generatie. (vind ik soms ook nog weleens heel lekker hoor! Vooral als mamma het heeft gekookt..) Ben trots op ze! Want dat veranderen is niet makkelijk.
Om me heen zie ik mensen ook steeds vaker iets uitproberen wat vreemd voor ze is. Quinoa, speltbrood (o, dat smaakt niet raar, eigenlijk heel erg lekker zelfs!) en soms zelfs chiazaad of hennepzaad! Wat ze ermee moeten is vaak een raadsel maar toch, kopen is de eerste stap…
Hoopvolle ontwikkeling
Ben ik toch niet de enige eetgek. Er volgen er langzaamaan meer en gelukkig spelen de grote supermarkten er ook op in met hele biologische voedingslijnen en superfoods die nu makkelijker verkrijgbaar zijn.
Nu alleen hopen dat ze dat niet genetisch gaan manipuleren want dan hebben we er weer niks aan…
Knuff, Vicky
