Deze vraag wordt mij vaak gesteld door vrouwen die graag kilo’s kwijt willen. Ook zijn er vrouwen die mij vertellen dat ze aan Intermittent Fasting doen, dat ze al veel kilo’s kwijt zijn, maar dat ze echt niet op dieet zijn, want dat ze alles mogen eten, ze mogen alleen een bepaalde periode van de dag niet eten, bijvoorbeeld de ochtend.
En misschien is dat niet aardig van mij, maar om die laatste groep moet ik toch altijd een beetje lachen. En voor ik verder ga: Intermittent Fasting (IF) is helemaal ok wat mij betreft, de gedachten erachter zijn eeuwenoud, dus ik denk dat het zeker een levensstijl is die heel goed voor je kan werken.
Maar……. wanneer je een levensstijl inzet als dieet, heeft het hetzelfde effect als een dieet! Dus wanneer je IF inzet om minder calorieën binnen te krijgen, dan gebruik je het als dieet, met alle gevolgen van dien: ik ken de voorbeelden van vrouwen die tot 12.00u niets eten en daarna zo’n honger hebben, dat de periode tussen lunch en avondeten één grote eetperiode wordt en ze uiteindelijk meer eten dan wanneer ze “gewoon” zouden hebben ontbeten. En nou zijn er natuurlijk ook voorbeelden van vrouwen die het volhouden om dan vanaf 12.00u “normaal” te eten. Die slaan dan dus feitelijk een maaltijd over, dus minder calorieën, dus val je, zeker in het begin, af. Maar dit effect zal langzaamaan minder worden, want het lichaam past zich telkens weer aan, dus het lichaam zal een nieuw evenwicht vinden met dit lager aantal calorieën en op dat moment val je niet meer af, maar moet je nog wel tot 12.00u niet eten, want tja, anders eet je weer meer dan daarvoor, dus kom je misschien weer aan.
En uiteraard geldt dat ook voor ander IF-schema’s, zoals die waar je bijvoorbeeld ’s avonds na 18.00 of 20.00 niet meer eet. Wanneer je dit heel strak als dieet doet, weet je al dat je dat toch niet vol gaat houden, tenzij je geen sociaal leven meer hebt en nooit meer uit eten gaat….
Dus het gaat er naar mijn idee niet om of IF een goede levensstijl zou kunnen zijn, het gaat er eigenlijk om dat diëten niet werken, of je ze nou IF noemt of het Brooddieet of No Carbs, want dan gaat het over “wel of niet mogen” en “volhouden” en “wilskracht”. Wanneer jij merkt dat je ’s ochtends tot een uur of 12.00 eigenlijk geen trek hebt, eet dan niet omdat men zegt dat een ontbijt goed voor je is. Je zou moeten eten als je trek hebt of als je weet dat je een langdurige of fysieke inspanning gaat leveren zo, waar je energie voor nodig hebt. Zo blijft wat je eet en wat je verbruikt in balans en blijft je gewicht stabiel.
En dat is de gedachte achter een levensstijl: een manier van leven die past bij jou, bij hoe actief je bent, bij hoe je lichaam op eten en bepaalde voedingsmiddelen reageert. Zo eet ik al jaren bijvoorbeeld nauwelijks brood bij mijn lunch, terwijl dat voorheen het hoofdbestanddeel was. Niet omdat ik op dieet ben, maar omdat ik merkte dat ik me fysiek minder lekker voelde als ik veel brood at (last van mijn buik en mijn darmen, vaak ook heel sloom na de lunch). Dus nu is brood een “bijgerecht” bij mijn lunch en daar voel ik me veel beter bij. Dus hoef ik het ook niet vol te houden om het niet of minder te nemen. Minder brood eten past dus in mijn levensstijl.
De enige manier om een gezond gewicht te krijgen en vooral ook te houden is om anders te gaan kijken naar eten en naar je lichaam. Door echt te gaan kijken naar wat goed is voor je lijf en waar jij je goed bij voelt. En natuurlijk is er dan ook echt wel ruimte voor iets lekkers, ook als dat niet gezond is. Juist wel, want als je heel rechtlijnig gaat denken over eten, beland je weer in dat “dieet-denken”: wat is goed en wat is fout eten.
Wanneer je echt naar je lichaam gaat luisteren, ga je betere keuzes maken en ga je je beter voelen en dat is de beste motivatie naar een andere levensstijl. En of je dat dan IF noemt of “gewoon gezond met eten om gaan”, is mij om het even, zolang het voor jou maar werkt!
Zou jij ook op een andere manier willen omgaan met eten en je lichaam? Neem dan eens een kijkje op www.eetpsycholoog.nl
