Toen ik 1 jaar geleden begon met Paleo eten op advies van een orthomoleculair therapeut had ik niet verwacht dat ik me daardoor al zó snel stukken beter zou gaan voelen. Klachten verdwenen als sneeuw voor de zon, ik voelde me energieker dan ooit. Daarvoor was ik ook al lange tijd met gezond eten en bewegen bezig, maar ik realiseerde me tot die tijd niet dat onder andere die dagelijkse oer-Hollandse bruine boterhammen met kaas zoveel impact op mijn gestel konden hebben.
Mijn Paleo-avontuur startte en zoals altijd ging ik niet voor half werk. Cold turkey en vol overgave beet ik me vast. Het world wide web werd mijn beste vriend. Samen met TomTom trouwens, beste uitvinding ooit wat mij betreft. Zoooo fijn, iemand die de weg weet en je naar je plaats van bestemming brengt zonder met je te discussiëren over de afslag die je moet nemen. Ik ga even afdwalen naar een achteraf hilarische situatie.
Mijn BFF
Jaren geleden (in een TomTom-loos tijdperk) moest ik voor een afspraak naar Den Dungen. Nou is de heenweg meestal niet zo’n probleem, maar terug vind ik altijd erg lastig. Op de heenweg probeer ik dan in de achteruitkijkspiegel te lezen wat er op de andere weghelft op de borden staat in de hoop dat dat mijn terugreis vloeiend laat verlopen. Dat lukt nooit kan ik je vertellen.
Dus terugrijdend over de A2 zag ik de borden Utrecht, Amsterdam, kreeg het lichtelijk warm en dacht “mmmm, ik moet helemaal niet naar Utrecht of Amsterdam”. Dus ik stopte op de vluchtstrook, trok de wegenkaart tevoorschijn en vlijde deze op de motorkap ondertussen heftig springend en zwaaiend naar voorbij racende auto’s. Gelukkig stopte er een aardige vrachtwagenchauffeur. Ik moet daarheen wees ik op de kaart. En wat denk je, wilde hij me toch over die A2 sturen…. “Nee, daar moet ik niet heen, ik moet daarheen” zei ik, nogmaals op de kaart prikkend. Na 5 minuten discussiëren waren we eruit, ik moest de volgende afslag hebben. Mijn vooroorlogse TomTom stapte hoofdschuddend weer in zijn cabine en ik kon met een rood hoofd en klotsende oksels mijn weg vervolgen. Tegenwoordig bespaar ik me de blamage van het gespring op de vluchtstrook en neem mijn BFF mee.
Paleo-avontuur
Weer even terug naar mijn Paleo-avontuur waar ik me dus vol instortte. Het scheelde dat we thuis al niet van de pakjes en zakjes waren, maar het simpele feit dat ik geen brood, pasta, rijst, aardappels, yoghurt e.d. meer ging eten bezorgde me toch wel de nodige hoofdbrekens. Vooral ontbijt vond (en vind) ik erg lastig. Ik was zo gewend aan mijn schaaltje overnight oats en ik slobber ’s ochtends graag snel mijn ontbijtje weg. De eerste weken had ik een soort van kook-stress. Voor mijn gevoel was ik alleen nog maar met eten bezig. Mijn man en kinderen gingen niet Paleo en waar mijn motto jarenlang “eten wat de pot schaft” was, stonden er nu opeens 2 potjes op tafel; een gewone en een Paleo-pot. Mijn man keek af en toe kwijlend naar mijn bord, maar hé afblijven, that’s mine!
Naarmate de weken verstreken nam de kookstress af en inmiddels vind ik mezelf ervaringsdeskundig als het gaat om Paleo. Het is voor mij dan ook geen avontuur of dieet. Het is een levensstijl! Ik kan het prima en naadloos toepassen in mijn leven. De mensen in mijn omgeving reageren wisselend en daarmee bedoel ik positief maar ook negatief. Negatief omdat men niet begrijpt dat ik dit wil doen, ik mezelf uithonger, te dun ben, etc., etc. Oké, ik ben misschien te licht, maar ik voel me meer dan uitstekend. And for your information; ik eet véééél! Na onder andere mijn snelwegavontuur, de juiste mindset (hierover lees je meer in mijn vorige blog) en vele, heerlijke kilometers hardlopen (ook een onderdeel van mijn lifestyle), heb ik geconcludeerd: ik vaar mijn eigen koers samen met mijn (innerlijke) TomTom.
One for the road: Paleo-snack recept
Heb jij geen TomTom en kun je tijdens het springen op de vluchtstrook wel een gezonde, lekkere oppepper gebruiken, dan heb ik nog een easy Paleo-snack recept voor je. Ik noem ze mijn Cave Bars:
Je hebt nodig:
- 8 à 9 dadels (laat de dadels van tevoren even een klein uurtje wellen in water, dan plakt het beter)
- 100 gr. gemengde noten (bijv. amandel- en hazelnoten)
- 1 tl goji bessen
- 1 tl rauwe cacaonibs
- Maar natuurlijk kun je ook variëren met andere superfoods en zo je eigen favoriete reep maken.
Maal de gewelde dadels en noten fijn in de keukenmachine.
Meng de goji bessen en cacaonibs door de kleverige massa.
Bekleed een schaal met bakpapier en druk hierin het mengsel plat.
Laat minimaal 2 uur opstijven in de koelkast.
Snij de plak vervolgens in repen en bewaar ze in de koelkast (als ze het eind van de dag halen….)
Groet,
Angelique
